برای انجام‌دادن

خداوند به موسی بن عمران فرمود:
 ای موسی، من هیچ مخلوقی ندارم که به اندازه بنده مومنم دوستش داشته باشم؛ پس من

1.او را به چیزی مبتلا می‌کنم که برایش خیر باشد.

2. و او را از چیزی حفظ می‌کنم که به نفعش باشد.

3.و از هر چیزی که برایش شر باشد دورش می‌کنم و به سوی چیزی می‌کشانم که برایش خیر باشد.

من مصلحت عبدم را می‌دانم پس باید به بلایم صبر کند، نعماتم را شکر کند و از تقدیرم خشنود باشد، تا «پس از عمل به خواسته‌ام و اطاعت از دستورم» او را جزء صدیقین درگاهم قرار دهم.

امام صادق فرمود: رسول خدا وقتی اتفاقی می‌افتاد هرگز نمی‌فرمود کاش طور دیگری می‌شد.

اصول کافی
باب توکل